De verdere integratie van Europese landen geraakte uiteindelijk in Eurocratische afwijkingen die meer en meer op een vorm van institutioneel integrisme en agressief legalisme leken. Subsidiariteit werd meer en meer vervangen door subsidies en aanlokkelijke kredieten. Dit werd een gemakkelijke voedingsbodem voor de Brexit aanhangers. Oudpremier Verhofstadt die als Brexit onderhandelaar benoemd werd, is meteen ook gekend voor zijn federalistische, zeg maar integristische standpunten.
10. Charles Villiers Stanford geb. 1852 – The fairy Lough
[Marc & Hélène]
Het fantoom gevaarte, dat met twee paarden over het Ierse meer « Loughareema », door een colonel aangevoerd, lijkt op het ondoorzichtige Europa-gedrocht van vandaag. Het behoeft wellicht wat meer « Britse flegma » om dit monster te temmen. De « pragmatische » en « no-nonsense » aanpak der Britten zullen we missen.
Lough-a-reem-a! Lough-a-reem-a;
Lies so high among the heather;
A little lough, a dark lough,
The water’s black an’ deep.
Ould herons go a-fishin’ there,
An’ seagulls all together
Float roun’ the one green island
On the fairy lough asleep,
Lough-a-reem-a! Lough-a-reem-a;
When the sun goes down at seven,
When the hills are dark an’ airy,
‘Tis a curlew whistles sweet!
Then somethin’ rustles all the reeds
That stand so thick an’ even;
A little wave runs up the shore
An’ flees, as if on feet.
Lough-a-reem-a! Lough-a-reem-a;
Stars come out, an’ stars are hidin’;
The wather whispers on the stones;
The flittherin’ moths are free.
One’st before the mornin’ light
The Horsemen will come ridin’
Roun’ an’ roun’ the fairy lough
And no one there to see.
11. Benjamin Britten geb. 1913 – The miller of Dee
[Marc & Hélène]
„I care for nobody, no, not I, if nobody cares for me“
De eurocratie is in een draaimolen geraakt met eigen logica ver weg van het dagdagelijks gebeuren in de lidstaten. De treuzelende houding van Europa in de ons omringende conflictregios kwam de stabiliteit binnen Europa niet ten goede. De drietrapse Bologna uniformisering van het hoger onderwijs op basis van een wazige maatstaf (ECTS) heeft heel wat haar doen rijzen en zenuwen op de proef gesteld.
There was a jolly miller once lived on the river Dee;
He worked and sung from morn till night, no lark more blithe than he.
And this the burden of his song for ever used to be:
“I care for nobody, no, not I, if nobody cares for me“.
“I love my mill, she is to me like parent, child and wife,
I would not change my station for any other in life.
Then push, push, push the bowl, my boys, and pass it round to me,
The longer we sit here and drink, the merrier we shall be.”
So sang the jolly miller, who lived on the river Dee;
He worked and sung from morn till night, no lark more blithe than he.
And this the burden of his song for ever used to be:
“I care for nobody, no not I, if nobody cares for me.”